“Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor.
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd’i...
Bedr’in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
“Gömelim gel seni târîhe” desem, sığmazsın.”
nidâsı olmasaydı Mehmet Âkif’in, o “Boğaz Harbi” tamamlanmayacaktı kim bilir? Biz de bugün “Asım’ın nesli”ne Âkif’in nidâsıyla seslendik…
Beğen |
0 kişi beğendi